متاسفم
که این را می شنوم. این یک وضعیت پیچیده است و کمک به نوه تان نیازمند
صبر، همدلی و یک رویکرد ظریف است. در اینجا مراحلی وجود دارد که میتوانید
برای کمک به او و حمایت از هر دوی آنها انجام دهید:
1. درک وضعیت:
- به حرف نوه تان گوش دهید: بدون قضاوت به او فرصت دهید تا احساساتش را بیان کند. بپرسید که چرا عصبانی است و چه چیزی باعث ناراحتی او می شود.
- وضعیت مادر را درک کنید: سعی کنید بفهمید چرا مادر
نوه تان پر استرس است. آیا عوامل خارجی (مانند مشکلات مالی، کاری یا شخصی)
بر او تأثیر می گذارند؟ استرس مادر می تواند ناخواسته بر رفتار او با
فرزندش تأثیر بگذارد.
- مراقب باشید سوگیری نداشته باشید: سعی کنید دیدگاه متعادلی داشته باشید و از طرف هیچ یک از آنها جانبداری نکنید. هدف شما کمک به حل مشکل است، نه مقصر دانستن کسی.
2. ارائه حمایت عاطفی:
- همدلی نشان دهید: به نوه تان نشان دهید که احساسات او را درک می کنید. بگویید “می فهمم که عصبانی هستی” یا “حق داری این حس را داشته باشی.”
- به او یاد دهید که احساساتش را به روشی سالم بیان کند: به او یاد دهید که به جای پرخاشگری، خشم خود را با صحبت کردن، نوشتن، نقاشی کردن یا انجام فعالیت های بدنی تخلیه کند.
- امنیت و ثبات را فراهم کنید: به نوه تان اطمینان دهید که او را دوست دارید و از او حمایت می کنید. سعی کنید محیطی آرام و قابل پیش بینی برای او ایجاد کنید.
3. ایجاد ارتباط:
- زمینه را برای گفتگو فراهم کنید: تلاش کنید مکالمات
آرامشبخش و محترمانهای بین نوه و مادرش ایجاد کنید، جایی که هر دو
بتوانند احساسات خود را بیان کنند. نقش یک میانجی بی طرف را ایفا کنید.
- مهارت های ارتباطی را آموزش دهید: به نوه تان
بیاموزید که چگونه به طور مؤثر با مادرش ارتباط برقرار کند. به او یاد دهید
که از جملات “من” استفاده کند (به عنوان مثال، “من احساس می کنم وقتی…”).
4. کمک به مادر:
- پیشنهاد کمک عملی: از مادر نوه تان بپرسید که آیا می
توانید به او در انجام کارهای روزمره، مراقبت از کودک یا سایر موارد کمک
کنید تا استرس او کاهش یابد.
- او را تشویق کنید تا از کمک حرفه ای استفاده کند: اگر استرس مادر نوه تان بسیار زیاد است، او را تشویق کنید تا از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرد.
- به او یادآوری کنید که مراقبت از خودش مهم است: به
مادر نوه تان یادآوری کنید که برای حفظ سلامتی و انرژی خود، به استراحت،
تغذیه مناسب و انجام فعالیت های مورد علاقه اش نیاز دارد.
5. تعیین مرزها:
- قوانین واضح تعیین کنید: مطمئن شوید که نوه تان می داند چه رفتارهایی قابل قبول هستند و چه رفتارهایی غیر قابل قبول.
- پیامدها را اعمال کنید: اگر نوه تان رفتار نامناسبی داشت، پیامدهای مشخصی را اعمال کنید.
- به طور مداوم رفتار کنید: مهم است که در اعمال قوانین و پیامدها ثابت قدم باشید.
6. صبر و شکیبایی:
- بهبودی زمان می برد: تغییر رفتارها و الگوهای ارتباطی زمان می برد. صبور باشید و به تلاش های خود ادامه دهید.
- پیشرفت های کوچک را جشن بگیرید: هر گونه پیشرفت مثبتی را که نوه تان یا مادرش انجام می دهند، تشویق کنید.
نکات مهم:
- حریم خصوصی را رعایت کنید: در مسائل خصوصی بین نوه و مادرش دخالت نکنید، مگر اینکه از شما خواسته شود یا احساس کنید خطر وجود دارد.
- از متخصص کمک بگیرید: اگر احساس می کنید وضعیت از کنترل خارج شده است، از یک مشاور کودک، روانشناس یا مددکار اجتماعی کمک بگیرید.
به یاد داشته باشید که شما نقش مهمی در حمایت از
نوه تان و مادرش دارید. با صبر، همدلی و تلاش، می توانید به آنها کمک کنید
تا رابطه سالم تری داشته باشند.